nizamü’l – mülk eski selçuklu vezirlerinden bizim pop-entellerinde haşhaşiler ve tabi ki hasan sabbah’ın meşhur kanlısı olarak bildikleri selçuklu vezirinin padişahlara notlar diyebileceğimiz kitap.

kitap kısacası bir öğüt kitabı ve dönemin kısa hikayelerinden oluşmakta. çevirisini benim takip ettiğim (yo hayır twıt ve sevdiğim mehmet ayar tarafından yapılmış.
kitabı okurken aklıma bol bol günümüzde padişahlık hayalleri kuranlar geldi ah dedim cehalet ne güzel şey herşeyi bildiğini zannettiriyor insana ama bir şu kitabı okusalar şu halleriyle o hayallere ne kadar uzak olduklarını görebilirlermi..

gelelim bana bu yazıyı yazdıran kitabın beni en çok etkileyen hikayesi muhammed öldü yorumsuz okuyalım bir  yandanda ilgililere armağan edelim:

… peygamber aleyhissalatu vesselam dar-ı bekaya irtihal eylediğinde, ebubekir sıddık radiyallahu anhın resulün yerine otururken minberde verdiği hutbede buyurduğu, arap lisanında, “ey müslümanlar! eğer muhammed’e tapıyor iseniz muhammed ölmüştür; yok eğer muhammed’in rabbine tapıyorsanız o diridir ve ona asla ölüm yoktur. her daim var olan ve olacak olan bir tanrı’dır.” dedi.
müslümanlar bu sözden gayet etkilenince söz arapçada vecize haline geldi. araplardan birisi öldüğü vakit musibete uğrayan kişiyi teselli etmek maksadıyla “muhammed öldü” derlerdi. eğer hakk-ı teala murad etseydi kimsecikler ölmezdi ve şimdi muhammed resulullah hayatta olurdu…