metin altıok; acıların şairi olarak ta görülmüş kendisi. bugün onun yıl dönümü. bende anmak istedim bu en sevdiğim şairi…

sonludur aşk da

güzel anılar biriktirdim senden,
dudağıma solgun gülücükler getiren.
özenle sakladım belleğimde,
bir yığın oldu daha şimdiden.
nasıl olsa bir sonu olacaktı bu aşkın
bir gün apansız gerçekleşiveren.

bir terazinin durgun pirinç kefesine
pat diye inince kara kiloluk,
nasıl kalkar havaya birdenbire
boş kalan zavallı kefe.
nasıl titreşir terazi uzun süre,
denge sağlanıncaya kadar başka şeylerle.

anılarla bozdum o dengeyi ben önce,
ikimiz için de yaptım bunu.
yaşadığımız günlerden biriktirdim sessizce,
bir kefede sana hiç sezdiremeden.
koyabilirsin kara kiloyu artık,
bak terazi nasıl kolay gelecek dengeye.

mutluydum ben yine de kendimce.
senin girdilerin, çıktılarım benim
doğrusu uygundu birbirine,
yan yana gelince bir resmi tamamlayan.
vazgeçilmezdi ellerin sonra,
yangınımdan yorgan döşek kaçıran.

ama inan sonludur aşk da,
kovalar sonunu kendi kendinin.
bana bir uçurum gerek şimdilerde,
yeterince dik ve derin.
bir çavlan istiyorum çünkü,
kırmak için kristalini hayatın ve şiirin.

yukarıdaki dizeler benim kendisinin en sevdiğim  ezbere bildiğim şiiri. konu metin altıok olunca yazı haliyle belli bir kıvamda oluyor.

yıllar önceydi galiba bir kitap fuarıydı yukarıdaki fotoğrafın olduğu bir kitap gördüm ismi ilginçti ” bir acıya kiracı” fotoğraftaki adam böyle dini bütün birine benziyordu kitap yapı kredi yayınlarından ki şuradan satın alabilirsiniz, çıkmıştı ilginç geldi kitabın elime aldım ve rastgele bir sayfa açtım tatam karşımda yukarıda yazdığım şiir duruyordu, bitirdi beni.

Gelin görün ki benim dindar zannettiğim adamı kendine dindar diyenler yakmış sivas olaylarında ve belki bize daha nice şiirler yazacakken yazamamış ve ben ki nasıl bir cahilmişim ki bunlardan bihabermişim…

metin altıok kimdir merak ettim diyenler buradan.

metin altıok şiirleri okuyayım diyenler de şuradan buyurun.