bir haftadır önümde(browserda) bir yazı vardı,  haber262.com yazarklarından bedriye yıldızeli  buradan okuyabileceğiniz bir yazı yazmış benim çok beğendiğim kısmını aşağıda okuyabilirsiniz biraz bu sıralar bende olan melankoniyi gördüm kendisinde özellikle son cümlesi ki ….

” Aşık olunca tuhaf bir cesaretle meydan okuyor insan.Çünkü herkesin içinde sabırlı bir tohum gibi kendi kozasında saklı duran bir aşk yatar.Hayatın içindeki en güçlü duygudur aşk.
Herkes, bu duyguyu farklı hisseder, farklı yaşar.
Özellikle bizim toplumumuzda “giz”dir aşk..Sizin anlayacağınız gizli yaşanır çoğu kez.Oysa ki çok insanca bir duygudur.
Kural tanımaz o .Yaşı yoktur onun. Nedeni de yoktur, niçini de.
Aynı bir şarj makinesi gibi enerjinizi tazeler.Kim bilir, bazen enerjinizi aldığı da olur..
Sabır kelimesi ona çok yabancıdır.Sabra sığınamazsınız.
Bazen, aşkta sarsıntılar yaşanırsa, içinizde çok eski bir yer acır.
Farkında mısınız toplum,şiddete doğru yöneldi.Hiç düşündünüz mü sebebini?Ben düşündüm.
Aşksız ve sevgisiz bir toplumun gideceği yer şiddettir.Sevdayı ve aşkı içinizde hissederseniz (buna sadece karşı cins aşkı değil normal insan sevgisi de dahil), şiddet aklınıza gelmez.Başka şeyler düşünürsünüz.
Mesela bir filmin karesine, bir şarkının sözüne takılıp kalırsınız.Çünkü aşk bazen bir zaman hatasıdır.
Söylemeden geçemeyeceğim.Aşk her akşam yatağa girmek değildir. Mesela birlikte yağmuru seyretmektir.”Seni özledim”,”seni seviyorum” diyebilmektir.

Günümüze gelince, galiba unuttuk biz bu sözleri.
Biliyorum. Eylemlerin, sert kadını neler söylüyor diyorsunuz değil mi?Aslında hayatın geniş bir bahçe olduğunu,yalnızca sevincin,yalnızca acının çiçeklerini değil, kaçınılmaz olarak hepsini birden içinde barındırdığını fark edersiniz. Çiçeklerin, bir kısmından vazgeçmenin bahçenin bütününden vazgeçmek olduğunu anlar,bahçeyi bütünüyle seversiniz.
Gönül bahçenize iyi bakın, bol bol vitamin verin, cansuyunu eksik etmeyin.
Ve unutmayın..Sevgi çiçekleri gönül bahçenizin en güzel süsleridir.

Sevgisiz kalmamak için, sevgisiz bırakmayın.
Neyse… Hüzünlendim yine.
Yazılacak çok şey var, söylenecek çok şey…
Bu günlük bu kadar demeden, dün bir dostumla sohbet ederken dostum, bana bir cümle sarfetti ona takılı kaldım. İsterseniz sizinle de paylaşayım .
Dostluk, arkadaşlık üzerine koyu bir sohbete dalmıştık. Beklemediğim bir anda bana dönerek “Bediş, sana bir şey söyleyeceğim” dedi.
Merakla bekledim…

Ve devam etti :
Oyuncak misali oyna benimle, sana kırılmaya hazır değilim..
Söylediği bu cümleyle mahvetti beni, zor toparladım.
Ne yalan söyleyeyim..Böyle bir dostum olduğu için kendimi mutlu hissettim.
Hepinizin böyle dostları olsun olur mu! “